"අසප්පුරිසොති ලාමකපුරිසො" අසත්පුරුෂයා නම් ලාමක පුරුෂයා යි; "සප්පුරිසොති
උත්තමපුරිසො" සත්පුරුෂයා නම් උත්තම පුරුෂයා යි පඤ්චප්පකරණට්ඨකථාවේ
පුග්ගලපඤ්ඤත්තිවර්ණනාවේ චතුක්කනිද්දේසයෙහි දැක්වේ. තමා කරන ලද්දෙහි ද දුසිල්
බවින් යුතු ලාමක පුරුෂයා සෙස්සන් ද ඒ අසත්පුරුෂ ධර්මයෙහි සමාදන් කරවයි. තමා විසින්
කරන ලද්දෙහි සුසීල්‍ය ගුණයෙන් හෙබි උත්තමපුරුෂයා සෙස්සන් ද ඒ සත්පුරුෂ ධර්මයෙහි
සමාදන් කරවයි. සත්පුරුෂයන් නො දක්නා සුලු, සත්පුරුෂ ධර්මයෙහි අදක්ෂ, සත්පුරුෂ
ධර්මයෙහි නො හික්මුණු පුද්ගලයා අශ්‍රැතවත් පෘථග්ජනයෙකු ලෙසත්, සත්පුරුෂයන්
දක්නා සුලු, සත්පුරුෂ ධර්මයෙහි දක්ෂ, සත්පුරුෂ ධර්මයෙහි මොනොවට හික්මෙන පුද්ගලයා ශ්‍රැතවත්
ආර්යශ්‍රාවකයෙකු ලෙසත් මජ්ඣිමනිකායේ සබ්බාසව සූත්‍රයෙහි දැක්වේ.
එබඳු අසත්පුරුෂයාට විඝාත පරිළාහ යයි කියන ලද (විනාශක පරිදහන හෙවත් වෙහෙසකර
හා දැවිලි සහිත) නූපන් ආශ්‍රවයෝ ද උපදිති; උපන් ආශ්‍රවයෝ ද වැඩෙති. සත්පුරුෂයාට
නූපන් ආශ්‍රවයෝ නූපදිති; උපන් ආශ්‍රවයෝ ද ප්‍රහීණ වෙති. එබැවින් මේ සත්පුරුෂ
සංසේවය ප්‍රඥාව වැඩි දියුණු කරන අංගයක් වශයෙන්, මනුෂ්‍ය ප්‍රතිලාභය ලැබූවන්ට බොහෝ
උපකාර පිණිස පවතින්නක් වශයෙන් අඞ්ගුත්තරනිකායේ චතුක්කනිපාතයේ
ආපත්තිභයවග්ගයේ විස්තර වේ. මෙහි දැක්වෙන්නේ අසත්පුරුෂයා හා අසත්පුරුෂ ධර්මය පිළිබඳවත්,
සත්පුරුෂයා හා සත්පුරුෂ ධර්මය පිළිබඳවත් මජ්ඣිමනිකායේ උපරිපණ්ණාසකයේ
දේවදහවග්ගයේ චූළපුණ්ණම සූත්‍රාන්තය ආශ්‍රයෙන් කෙරෙන විග්‍රහයකි.
